Kıpır kıpır Demir

Benim Demirim o kadar büyüdü ki ne yataklara sığıyor ne de koltuklara. İki dakika yanından ayrılsam geldiğimde bir bakıyorum ki ha düştü ha düşecek. Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım. Sürekli yanında durmam mı gerecekecek anlamadım ki. Yere koyuyorum emeklesin diye. Malesef beyfendi çok tembel bir türlü emeklemiyor. Kendini ordan oraya yuvarlıyor. Sanırsam tembel Demir emeklemeden yürüyecek.
Birde akşam olduğunda babamız geldiğinde feryat figan kollarına atlıyor. Dersinki gün boyu çocuğa işkence etmişimde benden bıkmış. Yüzüme bile bakmıyor. Çağırıyorum gel gel yapıyorum suratını çeviriyor. Besle, temizle uyut, kahvaltısı, çorbası, meyvesi, gün boyu oynaması anneden. Ama akşam olunca anneye pas vermez. Çok bozuluyorum bu duruma ama geçeceğini umut ediyorum.. Sonunda doğru yolu bulacak benim bebişim.