5 Mayıs 2014 Pazartesi

Demir'in ikinci yaş günü

Bugün benim canım oğlumun doğum günüydü. İki yaşına girdi. Doğduğu an dün gibi aklımda mini minnacık küçücük bir bebişti. Şimdi ise bebeklikten çıkıp çocuk oldu. Yavaş yavaş anlamlı kelimeler söylüyor. İlk anlamlı ve net cümlemiz "baba gitti". Bütün hayvanları tanıyor ve seslerini taklit ediyor. En çok sevdiği hayvan tavşan. Tavşan gitti, bu tavşan diyor. Ellerini, ağzını, burnunu, saçlarını, gözlerini ve ayaklarını gösteriyor. Gel,git, otur, kalk, düştü, acıdı, yaşasın kelimelerini söyleyebiliyor. Ona bazen çok kızıyorum. Benim dışımda bütün kadınlara anne yada annem diyor. Bana ise adadiiii diyor. Babasına ise mükemmel bir şekilde babam diyor. Çok babacı bir çocuk oldu. Kısacası oğluşum artık büyüyor....          Üç ay sonra kardeşi gelecek ve benim minik oğlum abi olacak. Kardeşinin cinsiyeti de erkek. Bakalım iki erkek nasıl anlaşacaklar. Kardeşi olması çok büyük bir şans. Bu zamanda kardeş gibisi yok. Toplumumuz gittikçe yanlızlaşıyor. Birbirinden uzaklaşıyor. O yüzden insanın mutlaka bir kardeşi olmalı. Benim dört kardeşim var. Hepsini de çok seviyorum. Canımın parçaları onlar. Her zaman yanımda ve kalbimdeler. Sevgili kardeşlerim, canım annem, bitanecik oğlum ve can yoldaşım eşim hepinizi çok ama çok seviyorum....